Bugün Arda'm ve babası jetonlu arabalara binerken ben de fırsattan istifade bir kitabevinde kitapları inceliyordum. Üstün Dökmen'in bir kitabını buldum ve sayfalarını karıştırdım. Kendisi zaten ilgimi çeken bir yazar, doktor, eğitmen ,vs. olduğu için kitapta yazdıkları da çok ilginçti. Özellikle biz anneleri ilgilendiren birkaç şeyi paylaşmak istedim.
Bir bölümünde şöyle diyordu : " Arabayı fazla gaz, çocuğu fazla laf boğar "
Çalışmayan bir arabanın gaz pedalına sürekli basarsanız arabayı boğarsanız. Bunu yapmayacağınız için kaputu açıp motora bir bakarsınız gerekirse tamirci çağırırsınız. O halde çocuğunuza ders çalışmayacağını bile bile neden sürekli " dersini çalış, dersini çalış " diyorsunuz.
Tren yolunun yakınındaki bir eve taşınan insanlar önce her tren geçişinde zıplarlar, trenin sesine adapte olurlar, rüyalarına girer, rahatsız olup tepki verirler. Ama bir süre sonra tren sesine hiç aldırış etmemeye , duymamaya, tren haricindeki diğer sesleri ( kapı zili gibi ) algılamaya başlarlar sadece. Yani bilinçaltında trenin sesine kapatırlar kendilerini. Çocuklar da böyledir. Aynı şeyi defalarca söylersiniz her gün söylersiniz ama bir süre sonra hiç bir işe yaramadığını görürsünüz. Ders çalış, dik dur , yapma ,vb. sürekli tekrarlanan sözlere kendilerini kapatırlar ve duyumsamazlar.
Bu kitabı almayı düşünüyorum , umarım çözümleri de kitabın ilerki bölümlerinde mevcuttur.
Sibel Öztürk
Şubat 2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder