Birgün gelirde unuturmuş insan.
En sevdiği hatıraları bile.
Bari sen hergece yorgun sesiyle
Saat onikiyi vurduğu zaman
Beni unutma...
Çünkü ben hergece o saatlerde
Seni yaşar ve seni düşünürüm
Hayal içinde perişan yürürüm
Sen de karanlığın sustuğun yerde
Beni unutma...
Ben ayağımda çarık elimde asa
Senin için bu yollara düşmüşüm
Senelerce sonra sana dönüşüm
Bir mahşer gününe de rastlasa
Beni unutma....
Hala duruyorsa yeşil elbisen
Onu birgün yalnız benim için giy
Saksındaki pembe karanfildeki çiği
Ve bahçende yorgun bir kuş görürsen
Beni unutma....
Büyük acılarla tutuştuğum gün
Çok uzaklarda da olsan yine gel
Bu ölürcesine sevdiğine gel
Ne olur Tanrı'ya kavuştuğum gün
Beni unutma.....
Ü. Yaşar Oğuzcan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder